Dit bericht is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
John Carter of Mars: Strange Worlds
door Robert Greenberger
Ik moet toegeven dat het de Frank Frazetta -covers waren die me overtuigden om de complete serie John Carter of Mars -boeken van de Science Fiction Book Club te kopen. De visuals waren zo dwingend als de stamboom, die van Edgar Rice Burroughs, die ik kende, creëerde Tarzan. Ik had films gezien en de strips gelezen, maar had nooit het proza van Erb gelezen, dus ik moest deze hebben. En dat doe ik nog steeds. Aan de andere kant slaagde ik er alleen in om de eerste twee een weg te banen omdat hij, zo fantasierijk als Burroughs was, niet zo geweldig een proza -stylist.
Ah, maar die concepten. Een held van de burgeroorlog werd Prospector, John Carter kwam een grot binnen, viel in slaap en werd wakker op Mars. De rode planeet was verre van verlaten, bevolkt met bewuste rassen en dierlijke levensvormen die hij nooit had kunnen verwekken. Met de lichtere zwaartekracht van de planeet vond hij zijn in aarde geboren spieren hem met krachten en vaardigheden die veel verder gaan dan die van Mortal Baroomians (zoals de Martians zichzelf noemen). Evenmin had hij gedacht aan de schoonheid van de mensachtige Humanoid Dejah Thoris met rode huid, die zijn hart stal.
Burroughs was 35 toen hij begon met het schrijven van het verhaal in 1911 en een concept voltooide voordat hij het tijdschrift All-Story naderde. De redacteur was bemoedigend en hielp hem het materiaal te hervormen totdat hij het accepteerde voor publicatie. Carter arriveerde in 1912 in All-Story, lang voordat een soortgelijk alien zich bevond met krachten op aarde. Maar reken op mij, die avonturen werden verslonden door pulpfans, waaronder Jerry Siegel. Jaren later, toen de pulpverhalen in verschillende edities in druk bleven, ontdekte een jonge fan genaamd Marv Wolfman ze en werd ze verliefd.
Toen DC Comics de rechten op de creaties van Erb verkreeg, werd ervoor gekozen om vreemde werelden te creëren en Carter en Pellucidar van Venus te hebben. Wolfman, die destijds samen met redacteur Joe Kubert werkte, won het schrijfproject en werd gekoppeld aan ervaren fantasiekunstenaar en Carter -fan, Murphy Anderson. Voor een korte tijd betrof Barsoom strips zoals Erb hen impliceerde.
Die weinig geziene verhalen worden nu verzameld door Dark Horse in John Carter of Mars: Strange Worlds. De complete DC Comics loopt van Tarzan #207-209, Strange Worlds #1-7 en Tarzan Family #62-64 zijn opgenomen in dit boek. Aanvankelijk werd Marv geholpen door een niet -gecrediteerde Kubert in die eerste verhalen totdat Wolfman als schrijver groeide. Anderson werd gespeld na één verhaal van Gray Morrow en was toen terug voor een stuk voordat het vreemde team van Sal Amendola en Joe Orlando het overnamen, gevolgd door Amendola Solo. Orlando deed toen een cover die is opgewekt voor deze geweldige collectie. Marv paste losjes de eerste roman aan, een prinses van Mars, hoewel hij elementen van sommige van de andere boeken leende, met behoud van het gevoel van Burroughs ‘Mars en zijn oorlogszuchtige inwoners.
Wolfman verliet de serie toen de functie verhuisde naar de familie Tarzan en Carter werd gegeven aan veteraan avontuurschrijver Robert Kanighher voor een korte drie-partijen met kunst van Noly Zamora, een van de Filippijnse talenten die overal in de lijn werden gevonden.
Marv keerde in 1977 terug naar Barsoom, werkte samen met Gil Kane voor een Marvel -serie waarvan we kunnen hopen dat het in het tweede deel zal worden verzameld. Hier worden de verhalen meestal verteld op basis van een referentie in een prinses van Mars, dus het was volledig origineel.
Naast het zien van wat leuk werk van bekende namen, is dit een goede introductie tot John Carter, zijn partner Tars Tarkas, Dejah Thoris en anderen voordat Pixar’s eerste levende actiefilm Burroughs ‘World voor het grote scherm in juni 2012 aanpast.
