Dit bericht is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
Wayne Markley
door Wayne Markley
Terwijl we snel het nieuwe jaar in duwen, dacht ik dat ik even de tijd zou nemen om te stoppen en te kijken naar een aantal geweldige nieuwe boeken die onlangs zijn uitgekomen. Dit is een mix van grafische romans, zowel origineel als herdrukken, en nieuwe maandelijkse titels. In de komende maanden doen zowel DC als Marvel hun eigen voorjaarsschoonmaak en annuleren, beginnen opnieuw te starten, te schakelen en meestal onrust te veroorzaken voor verkopers en fans, en ik heb ongetwijfeld al deze veranderingen en herstekten zal de Onderwerp van talloze blog te komen. Maar voor al deze aankomende chaos wil ik een paar boeken aanbevelen die je misschien over het hoofd hebt gezien voor het geval je, net als ik, wordt uitgeschakeld door al deze stunts en reboots.
De beeldhouwer
Ten eerste hebben we, de beeldhouwer, de eerste nieuwe grafische roman van Scott McCloud in vrijwel twintig jaar. Scott is misschien het best bekend om zijn klassieke science-fiction/superheld-boek, Zot. Ik hield van Zot toen het voor het eerst vele jaren geleden werd gepubliceerd door Eclipse (toen verzameld door gootsteen, die het bedrijf ging voordat hij de hele serie verzamelde en vervolgens door Harper Collins, die ook nooit klaar was met het verzamelen van de serie. Mogelijk kan IDW het oppakken en kunnen oppakken en Maak het af? Het is zeker de moeite waard). Na Zot deed hij de nieuwe avonturen van Abraham Lincoln, nam een lange pauze, toen keerde hij uiteindelijk terug naar fictie met zijn nieuwste werk, de beeldhouwer. Maar tussen Old Abe en de beeldhouwer deed hij een reeks bestsellerboeken over wat een stripboek maakt in de klassieke begripstrips, en de vervolg die strips maken en strips opnieuw uitvinden. Met de beeldhouwer, een prachtige zwart -wit hardcover, keert McCloud terug naar de lange -vormige grafische roman, die vrijwel 500 pagina’s neemt om het verhaal te vertellen van David Smith, die een beeldhouwer is (dus de titel) die zijn leven geeft voor zijn kunst, hoewel het is zou hem zijn enige ware liefde kunnen kosten. Ik vond dit boek erg leuk. Het was goed tempo en de kunst en het vertellen van verhalen waren tegelijkertijd grillig en krachtig. Het verhaal neemt een aantal verschillende wendingen, maar elk is ideaal in de context van het algemene verhaal. Toen ik af en toe aan het lezen was, was ik bezorgd dat het verhaal op de haai was gesprongen. McCloud brengt het aan het einde allemaal samen met een zeer bevredigend einde. Het verhaal (waar ik niet over wil praten, specifiek om zorgen te maken over het weggeven van een van de verrassingen) deed me veel denken aan een Frank Capra -film. Een krachtig verhaal op een gemakkelijke manier verteld met een sterk moreel punt te maken. Dit wil niet zeggen dat dit boek de conventionele Capra beëindigt. Ik vond dit boek een genot om te lezen en ik zou het aanbevelen aan vrijwel iedereen. (Niet voor jongere lezers vanwege naaktheid en taal, maar ik betwijfel of het verhaal jongere fans of de superheldenmenigte zou interesseren).
Super-schenken verenigen zich: de complete super-schurkteam-up
Ik heb van lezers van deze blog gehoord dat ik anti-superheld ben. Nou, ik kan eerlijk zeggen dat dat niet waar is. Ik ben anti-darm verhalen, ongeacht het genre. Dus mijn volgende suggestie is een ander lang boek, meer dan 450 pagina’s, en het is een complete verzameling van een van mijn favoriete strips uit mijn jongere jaren, het wordt Super-Villains Unite genoemd: de complete superstillain team-up. Het is de complete verzameling Super-Stillain-team-up, de twee enorme problemen, alle maandelijkse problemen, de problemen van de Avengers waar het verhaal overstak en de kwestie van de kampioenen die het verhaal voortzetten. Het basisidee achter het boek, althans in het begin, was dat Doctor Doom probeerde de sub-mariner zijn partner te laten zijn om de wereld over te nemen. Er zijn verschillende wendingen en beurten, omdat Namor niet op Doom rekent, en dit leidt tot allerlei conflicten. Dit boek was ook een voortzetting van het sub-marinersboek dat was geannuleerd tegen de tijd dat dit boek uitkwam, dus veel van de verhaallijnen uit het maandelijkse sub-marinerboek werden hier in de verhalen overgenomen. Maar maak je geen zorgen, alles wordt uitgelegd en het is gemakkelijk begrijpelijk. In latere uitgaven wordt het dokterdeur en de rode schedel en zelfs later in de vlucht verlaat Doom het boek en het is de rode schedel en de haatmonger. Al deze verhalen zijn gewoon ouderwets plezier met sub-plots die zich afspelen in de serie, en er zijn gaststerren in overvloed, zoals de Avengers, Fantastic Four, en zelfs de lijkwade, die zijn eerste optreden hier maakt. Een van de veel interessantere dingen van dit boek, en het was een probleem bij Marvel op het moment dat dit uitkwam, was dat de creatieve teams voortdurend veranderden, praktisch uitgegeven om te geven. Het is zeldzaam in deze serie om dezelfde makers veel meer dan drie problemen te laten duren. Nadat Roy Thomas de serie had gelanceerd, had je een verscheidenheid aan schrijvers zoals Tony Isabella, Steve Englehart en Bill Mantlo, allemaal die geweldig werk hebben gedaan. De kunstenaars waren een nog grotere mix, met verschillende kunstenaars als John Buscema, Sal Buscema, GEOrge Evens, en zelfs Jim Shooter stond een probleem. Ja, die Jim -schutter. Wie wist dat hij zo goed kon potlood en schrijven? Met dit boek ga je niet naar Watchmen of Planetary, maar je gaat een leuk lezen in de conventionele Marvel -stijl en een zeer plezierige ervaring.
Rood
Ik wil kort op een paar nieuwe releases van Image Comics wijzen waar ik echt van heb genoten. Deze zijn alleen gebaseerd op de eerste kwesties, maar ik dacht dat alle drie deze de moeite van het lezen waard zijn. Ten eerste is Red One van Xavier Dorlson en Terry Dodson. Dit is een verhaal over een vrouwelijke Russische spion die naar Amerika wordt gestuurd. De kunst is gewoon adembenemend en het verhaal beweegt in een zeer snel tempo en het einde liet me meer willen. (Dit is de beste kunst van Dodson in verschillende jaren). Chrononauts van Mark Millar en Sean Murphy is een verhaal over tijdreizen mis. Ik geniet van praktisch alles wat Millar schrijft, ook al ken ik een aantal mensen die dat niet doen. Op basis van het eerste nummer ziet dit er net zo interessant en fascinerend uit als al zijn andere werk (kick-ass, geheime dienst, nemesis, burgeroorlog, enz.). Het derde boek is onmerkbare Republiek van Corrinna Bechko en Gabriel Hardman. Ten eerste hield ik van wat ze deden met Planet of the Apes: Cataclysm (beschikbaar in drie transacties en de moeite waard om te lezen) en in de originele grafische roman Kinski. Onbiedbare Republiek is sciencefictionverhaal dat zoveel meer is (bijvoorbeeld politiek en avontuur). Het eerste nummer is rijk en complex en de kunst is geweldig, enkele van de beste die ik van Hardman heb gezien. Net als bij de vorige twee boeken, ben ik verslaafd na één probleem en ik kan niet wachten om meer te lezen. Mijn laatste snelle keuze is EI8HT door Rafael Albuquerque en Mike Johnson van Dark Horse Comics. Dit was oorspronkelijk een webstrip Albuquerque deed in zijn geboorteland Brazilië, maar Dark Horse verzamelt het in een miniserie van vijf uitgaven. Het vertelt het verhaal van een groep mensen die in het verleden gevangen zitten, het heden, de toekomst en ergens anders volledig. De kunst is geweldig en de kleuring doet dit boek echt opvallen, omdat de kleuren zo in een integraal onderdeel van het verhaal zijn. Na alleen het eerste nummer van al deze te hebben gelezen, behalve EI8HT, die ik de eerste twee kwesties heb gelezen, zou ik alle vier van deze boeken ten zeerste aanbevelen.
Dit is het voor deze tijd, een mix van originele grafische roman, een verzameling van een klassieke Marvel -strip en vier gloednieuwe series (die allemaal ontwikkelaars zijn!).
Alles wat ik hier heb geschreven, is mijn mening en weerspiegelt op geen enkele manier de gedachten of meningen van Westfield -strips of hun werknemers. Als je een van deze boeken hebt gelezen, laat me dan weten wat je ervan vindt. Heb je er net zoveel van genoten als ik? Waarom niet? Ik zou graag willen weten. Opmerkingen, suggesties of algemene haatmail kunnen worden verzonden naar mfbway@aol.com. Zoals gewoonlijk,
Dank je.
